Eindelijk schijnt de zon weer!

Daar zitten ze dan te genieten van het heerlijke zonnetje, s 'avonds om 6.00 uur, met 23 graden. En dat is nu al drie dagen achter elkaar zo, bijna geen wind. Hoezo koud in Zweden? S'nachts vriest het overigens nog steeds. Ook voor ons emotioneel begint de zon weer een beetje te schijnen. Begin april hebben we een zeer lastige periode doorgemaakt. In het bedrijf viel het werk bijna stil. Onze CV gaf de geest en we kregen een onverwachtte rekening van de Zweedse belasting. Eigenlijk waren we in een klap bankroet. Helaas had het bedrijf nog geen reserves en hebben we met ons spaargeld een overbrugging gerealiseerd. Juist op dat moment barstte het zomerbanden seizoen los en draaiden we twee weken achtereen rekord omzetten. Toch wel erg geschrokken van ons financiele debacle waren we erg voorzichtig met ons optimisme. Hoe wonderlijk kan het gaan in het bedrijfsleven. We hebben alweer een vooruitplanning van 1,5 weken en wekelijks doe ik drie wieluitlijningen en de lijn is alleen maar aan het stijgen. Dure banden verkopen we als broodjes. Ook grote klussen beginnen weer los te komen. Gisteren en vandaag had ik een extra hulp in de werkplaats. Ben, onze oudste zoon moest voor school twee dagen praktijkervaring opdoen. Dat kwam hij dus bij mij in het bedrijf doen. Ik werd toch wel verrast door zijn enthousiasme vandaag. Hij balanseerde wielen, alsof hij achter de Playstation zat. Demonteerde en monteerde deze wielen weer, liet de auto's zelf zakken op de brug, zonder mijn tussenkomst. Zette de banden op druk en haalde de wielen vast op moment. Dat hij zelf via het kenteken op de computer had opgezocht. Geweldig toch? Wat wordt onze oudste zoon groot. Was wel trots op hem hoor.
Vandaag heb ik zelfs een Zweed in de zaak gehad die vroeg of hij als monteur bij ons mocht komen werken. Ik was stom verbaasd. Helaas is de werkplaats te klein en wist hij niets van elektronica, zoals de meeste zweedse monteurs. Helaas voor hem ging het dus niet door. Wonderlijke wereld. Vandaag is onze nieuwe CV ketel binnengekomen en "verheug" ik me alweer op een nieuwe grote klus.
Ons nieuwe keteltje weegt ongeveer 150 kilo en is ruim 2 meter hoog. Ziet er iets anders uit dan de gaskachel uit Nederland. Maar eerst gaan we nog wat van het stralende weer genieten. In het weekend hebben we ontbeten, geluncht en s'avonds buiten gegeten, terwijl we de specht in het bos hoorde hameren. Nou weten we weer waar we het voor doen!