Eindelijk vakantie

Na een jaar hard werken en veel

stress was er dan eindelijk tijd voor een weekje vakantie. Nadat vele mensen bij ons vakantie gevierd hadden, wat ons ook zeker het vakantiegevoel gaf. Gingen wij ondanks de niet lovende weersvooruitzichten afgelopen zondag op pad. Twee tentjes en een bus vol vakantiespullen. Op weg naar Dalarna, 400km hoger in Zweden. Onderweg viel het weer erg mee, overwegend droog. Het landschap veranderde enorm.
Het verrastte ons hoe grillig het werd met vele vergezichten en meren. Schitterend, mooier dan we verwachtte. In gedachten kwam Frankrijk, Oosterijk en de Ardennen voorbij, in één land!
En ondanks de vakantieperiode zooo verschrikkelijk rustig, heerlijk!
Helaas op de camping aangekomen begon het te regenen. Dus snel de tenten opgezet. De camping lag erg mooi aan een meer en we konden overal gaan staan waar we wilden. Voor 14,50 euro per nacht. Het jammere was dat de regen niet stopte en het erg koud werd, 8 graden om precies te zijn.

Nu zijn wij wel wat gewend, maar slapen deden we niet. De gedachte was om weer naar huis te gaan. Maar de omgeving maakte een hoop goed, dus wilden we het nog een nacht proberen. Helaas was het weer erg koud en regenachtig. We hebben in korte tijd wel veel rondgereden en veel van de natuur genoten. Dinsdag zijn we richting huis gereden, alle bezienswaardigheden die we tegenkwamen hebben we nog aangedaan. Gelukkig was dit de beste dag van de week, er was zelfs af en toe zon. Wat is Zweden toch mooi. We zijn dwars door natuurreservaten over gravelpaden gereden en werden vaak verrast door adembenemende vergezichten, watervallen, nostalgische steden en huizen en dat allemaal in drie dagen. Hier komen we zeker terug. Nu realiseerden we pas hoe saai wij wonen, als het om natuur gaat. En dat terwijl onze woonomgeving al schitterend vinden.
Thuis aangekomen waren we erg blij met ons bed. Toen merkten we pas hoe moe we allemaal waren. We zijn thuis gewoon verder gegaan met vakantievieren. Iets anders dan verwacht maar toch wel lekker.
Onze bus heeft zich goed gedragen en zelfs het benzineverbruik zat rond de 1:10. Geweldig om met zo'n dikke V8 door Zweden te cruisen, wat een buffel (in de vakantie waterbuffel). Gisteren was het weer ook erg regenachtig (100- 150mm). Tussen de buien door toch maar even naar buiten. We hebben een paddoboek gehaald, dat kan hier gewoon. (Niks bijzonders hoor, een paddestoelenboek). Om op jacht te kunnen gaan naar eetbare paddestoelen, bijvoorbeeld kanterellen zijn hier vollop te vinden. Ook onze bosbessen schep ging mee. Na een uurtje heerlijk in het bos vertoefd te hebben was dit onze oogst. Een groot deel hebben we ingevroren om ook in de winter nog even terug te denken aan onze eerste zomer in Zweden. Voor onze vakantie hebben we nog een keer een interview gehad. Vanwege het feit dat we bijna een jaar in Zweden zitten, was de journaliste van ons eerste interview erg nieuwsgierig hoe het nu met ons ging. Afgelopen maandag stonden we weer

uitgebreid met foto's in de krant.
(Te vinden via Google op
"Nerikes Allehanda", zoek op 6 augustus).
De eerste leuke reacties kregen we direct toen we terug kwamen van vakantie, in het artikel stond namelijk ook dat we in Dalarna op vakantie gingen en wanneer. Een mooiere reklame kunnen we niet krijgen voor ons bedrijf, wat overigens buiten verwachting heeft gedraaid in de vakantieperiode. En nog eventjes dan gaat het weer erg druk worden met alle slechtweer problemen en winterbanden. We zijn positief gestemd.

zomer

Ja,ik geloof dat het wel weer tijd word om te vertellen over ons avontuur in het mooie Zweden. We hebben nu het cirkeltje rond wat betreft de jaargetijden. Toen we kwamen was de zomer bijna ten einde en de herfst kwam. Prachtige kleuren in de bomen van de blaadjes en schitterende avondluchten. Toen de winter die voor onze begrippen heftig was en veel sneeuw. Maar voor de Zweedse mensen was dit een zeer milde winter....ok?! Toen zagen we langzaam alles ontwaken en de vogels lieten van zich horen. Iedere dag werd het groener en groener en we vinden het prachtig. Nu hebben we ook al temperaturen in april en mei gehad van gemiddeld 25 graden en vaak nog warmer. Wat ons nog het meest verbaast is dat het om 1.00 's nachts pas echt donker is en om 3.30 is het alweer licht! De avonden zijn dus lang, nachten zeer kort en snel weer ochtend. Kortom we genieten wederom van dit land alleen al om de jaargetijden. Nu kun je denken, ja hoor het is daar alleen zoals in het sprookje en ze lopen de hele dag met een big smile. Nou verre van dat kan ik wel zeggen. We maken moeilijke tijden door en hebben pieken maar ook veel dalen en maken soms slapeloze nachten mee.Kan heel handig zijn als het al snel licht is, hoef je niet te zoeken naar lichtknopjes. Iedereen heeft het gezegd en wij wisten denk ik ook dat de eerste jaren zwaar zouden worden, zowel geestelijk maar vooral finacieel.Maar helaas moet je het eerst ervaren. Zweden ligt plat want ze hebben massaal zomervakantie. Hetgene betekent dat je de komende 4 tot 6 weken weinig hoef te verwachten en veel instanties en winkels gesloten zijn. Maar wij moeten door, wat misschien wel in ons voordeel werkt. We hebben onze eerste folders laten drukken met een aanbieding voor de zomermaanden en we kunnen al een klein beetje ervan genieten. Paul en vooral Ben fietsen de hele stad door en bezorgen als echte postbodes. Valt niet mee want er zijn ook veel flats hier van vier hoog, zonder lift en de brievebus zit in de voordeur! Kom je eindelijk boven willen ze geen reclame, bedankt. Top hoor onze jongens , we zijn apetrots. We hebben de eerste visite alweer gehad van mijn schoonouders die drie weken zijn geweest. Nartuurlijk ging het voor hun maar ook voor ons veel te snel voorbij. We hebben weer heerlijk gelachen en veel geprekken gehad, het eitje zijn we weer een beetje kwijt. De schatten hebben onze "wilde" tuin weer omgetoverd in een gezellige tuin inclusief een minimoestuintje. Als alles goed groeit komen er komkommers, tomaten, aarbeien, sla, pompoenen, radijs en nog meer van dat spul. De radijs heeft de voorkop maar de rest doet het ook goed. We zijn eigelijk te laat begonnen dus afwachten of we kunnen oogsten dit jaar. Verder staan er twee enorme rabarberplanten in de tuin en die heeft me schoonmoeder met veel liefde voor Wim( ik lust het echt niet, bleh) tot moes gekookt en aarbeien/rabarberjam gemaakt die overigens wel heel lekker is. We hebben zelfs nog een vooraadje rabarbermoes in de vriezer dus voorlopig geniet Wim nog. Ze hebben het heel leuk gevonden en wisten niet dat Zweden zo mooi was! Nou moe, wat zeggen wij nu aldoor? Verhuizen hiernaartoe zien ze niet zitten, helaas maar ze komen zeker nog een keer terug. Ben en Paul werden ook heerlijk verwend door hun opa en oma en hebben nog nooit in zo'n korte tijd zoveel schepijs gegeten en ervan gesmuld. Ook mc donalds heeft er een nieuwe klant bij, ze zijn verslingerd geraakt aan hun koffie en jawel de Happy Meal.......Me schoonouders bedoel ik dan he! Maar nu is alles weer bij het oude en we gaan weer verder. Gelukkig met een nieuwe voorraad senseo en de verschillende soorten hagelslag, vlokken, appelstroop, kokosbrood, roze koeken en nog veel meer lekkere dingen uit NL. Zelf zullen we pas op zijn vroegst naar NL in Januari gaan als alles meezit want dat is de rustigste tijd na de uitbundige feestdagen van december en kan ik zelf weer de C1000 en Albert Heijn en de Plus overvallen en een nieuwe vooraad aanmaken. Sommige dingen uit Zweden komen gewoonweg hier niet in huis, ze zijn hier dol op sausen en room in alle maten en soorten. Niet te praten over de vele korv(worst) en kötbullar(gehaktballetjes, je weet wel van Ikea) en blödpudding(een soort bloedworst maar nog vieser!). De zomervakantie is alweer twee weken begonnen tot 18 augustus. Reken dus maar uit, en ik vond de zes weken in NL al lang! We krijgen nog wat visite uit NL en we gaan zelf nog een weekje Zweden ontdekken in Augustus met twee tentjes dus we gaan ervan uit dat de tijd zal vliegen en dat het weer een gekkenhuis mag worden in September.

Eindelijk schijnt de zon weer!

Daar zitten ze dan te genieten van het heerlijke zonnetje, s 'avonds om 6.00 uur, met 23 graden. En dat is nu al drie dagen achter elkaar zo, bijna geen wind. Hoezo koud in Zweden? S'nachts vriest het overigens nog steeds. Ook voor ons emotioneel begint de zon weer een beetje te schijnen. Begin april hebben we een zeer lastige periode doorgemaakt. In het bedrijf viel het werk bijna stil. Onze CV gaf de geest en we kregen een onverwachtte rekening van de Zweedse belasting. Eigenlijk waren we in een klap bankroet. Helaas had het bedrijf nog geen reserves en hebben we met ons spaargeld een overbrugging gerealiseerd. Juist op dat moment barstte het zomerbanden seizoen los en draaiden we twee weken achtereen rekord omzetten. Toch wel erg geschrokken van ons financiele debacle waren we erg voorzichtig met ons optimisme. Hoe wonderlijk kan het gaan in het bedrijfsleven. We hebben alweer een vooruitplanning van 1,5 weken en wekelijks doe ik drie wieluitlijningen en de lijn is alleen maar aan het stijgen. Dure banden verkopen we als broodjes. Ook grote klussen beginnen weer los te komen. Gisteren en vandaag had ik een extra hulp in de werkplaats. Ben, onze oudste zoon moest voor school twee dagen praktijkervaring opdoen. Dat kwam hij dus bij mij in het bedrijf doen. Ik werd toch wel verrast door zijn enthousiasme vandaag. Hij balanseerde wielen, alsof hij achter de Playstation zat. Demonteerde en monteerde deze wielen weer, liet de auto's zelf zakken op de brug, zonder mijn tussenkomst. Zette de banden op druk en haalde de wielen vast op moment. Dat hij zelf via het kenteken op de computer had opgezocht. Geweldig toch? Wat wordt onze oudste zoon groot. Was wel trots op hem hoor.
Vandaag heb ik zelfs een Zweed in de zaak gehad die vroeg of hij als monteur bij ons mocht komen werken. Ik was stom verbaasd. Helaas is de werkplaats te klein en wist hij niets van elektronica, zoals de meeste zweedse monteurs. Helaas voor hem ging het dus niet door. Wonderlijke wereld. Vandaag is onze nieuwe CV ketel binnengekomen en "verheug" ik me alweer op een nieuwe grote klus.
Ons nieuwe keteltje weegt ongeveer 150 kilo en is ruim 2 meter hoog. Ziet er iets anders uit dan de gaskachel uit Nederland. Maar eerst gaan we nog wat van het stralende weer genieten. In het weekend hebben we ontbeten, geluncht en s'avonds buiten gegeten, terwijl we de specht in het bos hoorde hameren. Nou weten we weer waar we het voor doen!

Zomaar

Eindelijk, de tijd en zin om weer eens het blog te updaten. Op veler verzoek nu een paar plaatjes van onze werkplaats. Rechts staat ons werkpaard op een nieuwe ruitsponning te wachten. Gelukkig is dit project vandaag afgerond. De sponning was onder het rubber totaal weggeroest. Nu zit deze er weer nieuw in en staat weer in de verf. Beetje bij beetje knappen we deze Chevrolet Van op. En kan hij als reklame plaatje gaan dienen. Ook een gasinstallatie komt erin, dan kunnen we riant en voordelig een tripje Nederland doen. Eindelijk een auto met airco en cruisecontrol. Maar het kost enorm veel energie en tijd, die eigenlijk erg schaars is. Dat is toch wel anders dan wij gewend waren. Mijn dagen zijn ongeveer 10 uur lang. Daarintegen heb ik geen last van tijdsverlies door reizen (nouja, altijd 3 minuten) en tussen de middag eet ik lekker thuis een warme hap met mijn vrouwtje. Dat is een heerlijke onderbreking. En als bonus ga ik na dat eten nog een 10 minuten op bed liggen, lekker hoor.

De zaak draait, we klagen niet, want we hebben

elke maand ons salaris en hebben zelfs

uitlijnapparatuur gekocht. Er komen nog steeds

elke dag nieuwe mensen binnen, daarmee is ons

klantenbestand dus nog steeds aan het groeien.

Maar wat zijn de Zweden zuinig, als het op uitgaven voor de auto gaat. Dat hadden we niet verwacht. Velen Zweden nemen zelf hun onderdelen mee! Zelfs olie komt regelmatig voor.

Laatst had ik een klacht, we hadden vier nieuwe banden verkocht aan een klant, waarvan er 1 band aldoor leeg liep. Na een controle, ventiel wissel en nog een controle, toch een nieuwe band besteld. Bij demontagen bleek de band binnenin beschadigd, ze had een trottoir geraakt. Geen garantie dus. Ze vroeg als eerste wat een nieuwe band dan kostte. Dat was blijkbaar op dat moment te duur, waarop ze zei, monteer de oude maar weer. Dan pomp ik hem wel elke week op! De band was zodanig beschadigd, dat hermontage onverantwoord was en ik uiteindelijk toch een nieuwe band verkocht. Maar alleen het idee al. Dit is overigens geen uitzondering.

Vorig weekend hadden we een hele week sneeuw. De zon scheen overdag, mooi winterweer. Maar zoveel sneeuw hadden we nog niet meegemaakt. Maar nu gaat het zomer worden, alles wijst in die richting en het is heerlijk buiten. Volgend wekend gaan we aan onze moestuin werken (zoveel tuin, wat moet je er anders mee) en de appelboom snoeien.

Met de paas stond Paul nog een leuke verrassing te wachten. De kinderen gaan verkleed langs de deuren en delen tekeningen uit met "glad påsk",

daarop, dan krijgen ze een aantal snoepjes. Dit lijkt erg op het St. Maarten in NL. De mensen die uitdelen versieren een struik in de tuin met gekleurde veertjes. Pasen wordt net als de kerst groots gevierd, ook het centrum hing vol met gekleurde veertjes, heel apart. Zo waren we weer een traditie rijker, waar we door toevallig met de buurvrouw te praten achterkwamen. Helaas hadden we voor de paas ook een zeer onaangename verrassing. Onze verwarmingsketel begaf het op paasavond. En aangezien deze dingen een stukje duurder zijn dan in NL valt dat erg tegen. Gelukkig zijn ze in Zweden erg vooruitstrevend als het op energiebesparen aankomt. De ketel die we nu hadden (15 jaar oud), wordt vervangen door een die ook warmte uit de omgeving en ruimtes haalt en deze drie keer opwaardeerd (zelfde principe als een koelkast). waardoor we per jaar ongeveer 700 euro gaan besparen. Ook ons huis wordt dan meteen geventileerd en de lucht gezuiverd. En zomers zal het systeem het huis koelen. De warmte uit de lucht wordt dan aan het warmwater toegevoegd.

afscheid

En dan is ook bijna de maand februari weer ten einde. De maand van vele verjaardagen en ook onze Paul die 7 jaar is geworden. Nu is hij niet alleen de grootste maar ook de oudste van zijn klas.( oh ja en ook de sterkste van de klas moest ik er nog bij zetten). En daar horen kado's bij. Vanuit Nederland werd er wat opgestuurd, vele kaarten en telefoontjes maar nu zaten er ook kado's uit Zweden bij. Hij heeft zijn eerste verjaardagsfeestje gehad en het was een groot succes. Verder geen familiebezoek maar visite van zijn vriendje en vrienden van ons. Al met al een leuk weekend waar we op terug kunnen kijken. Ik zelf werd ook een dagje ouder......en kreeg ook de nodige post en telefoontjes en kadootjes. Mijn mooiste kado dit jaar was wel het zien en spreken van onze lieve vrienden Karel en zijn vrouw Ineke. Ze belde ons zaterdag de 16e op om mij te feliciteren en het verzoek om even via msn met de webcam elkaar te zien. Het was ontzettend leuk en voor mij een gesprek waar ik heel dankbaar voor ben en koester want de dindsag daarop kregen we het nare bericht dat Ineke de avond daarvoor een hersenbloeding had gekregen en met spoed naar het ziekenhuis is gebracht .Maar het werd al snel duidelijk dat ze niet meer zou herstellen en het een kwestie van tijd was dat ze zou overlijden. Inmiddels hebben we het slechte nieuws gekregen dat ze vrijdag is overleden. Dit was een enorme klap voor ons en we kunnen het maar moeilijk bevatten dat dit gebeurd is. Ons harten gaat uit naar Karel en zijn twee zoons en de familie die dit moeten verwerken en een plekje moeten gaan geven. Graag wil ik nog even vertellen wie Ineke was(helaas was en niet is...)Ineke was de vrouw van Karel Kutin, een collega van Wim tijdens de jaren bij BMW. Wim en Karel kunnen het goed hebben samen zowel op het werk waar Karel de nodige grappen uithaalde maar ook prive hadden we leuk contact met Karel en Ineke. We zijn tijdens ons 12 1/2 jarig huwelijk naar Oosterijk geweest waar zij dat moment hun jaarlijkse skivakantie hadden. Dankzij hun hadden we daar een paar geweldigde dagen. Verder hebben we een aantal keren bij hun gegeten en altijd was er iets leuks voor onze jongens.Ze stuurde kaarten met de verjaardagen en stuurde regelmatig leesboekjes naar Paul. Ineke was een voor ons een ontzettend lief mens. Bedankt!

Gisteren hebben we de knoop doorgehakt over de kwestie een andere auto. Het zou een grote moeten zijn en het liefst met cruisecontrol, airco, automaat en nou ja groot dus...Nu waren we al zo ver dat een Amerikaanse wel aan die opties voldeed en dus inderdaad is het een Chevrolet Van geworden. Hij is wat gebruikt als het ware, de stoelen en gordels zijn opgevreten door een heel ondeugd lief klein hondje, grrrrrrrrrr. Verder is een schoonmaakbeurt niet verkeerd en ook de buitenkant vraagt het nodige werk maar we hebben wel de rest wat we wilde, ha! Het was even zoeken want de meeste Chevies zaten nogal hoog in het noorden. 600 km rijden voor het kijken naar een auto ging ons toch even te ver. Voor deze hebben zo'n 170 km moeten rijden maar de omgeving met het zonnetje in ons gezicht was het een mooi ritje. Nu is ons plan om er LPG in te zetten zodat de kosten van de benzine weer naar beneden te halen. Tevens hebben het plan om hiermee ook reklame te maken op de bus om de mensen in Kumla en de rest van Zweden kennis te laten maken met een zuinige milieuvriendelijke manier in oude (Amerikaanse) auto's toch goedkoop te kunnen rijden. LPG kennen ze hier haast niet en alleen de nieuwe auto's en stadsbussen in Stockholm rijden op LPG. Wij willen proberen hier meer bekendheid in te geven zodat mensen die een oldtimer rijden ook goedkoop kunnen rondtouren. Wordt vervolgd...............

In onze achtertuin

Inmiddels is het alweer een lange tijd terug dat we het blog hebben geupdate. Ik denk dat het komt omdat het Zweese leven al meer gewoon voor ons wordt. De hoogtepunten zijn niet zo heftig meer. Dat wil natuurlijk niet zeggen dat we nog onvoorstelbaar veel genieten van onze keuze. De foto's geven een impressie van "onze achtertuin". Letterlijk en figuurlijk. De bovenste foto's zijn van twee weken terug en de sneeuwfoto's van een
maand terug. Toen viel er in een uur
tijd 10cm sneeuw. We wisten niet
wat we zagen. Inmiddels is het weer
wit buiten en praten de Zweden over
de "winter"die eraan komt. Mijn
verwachtingen zijn niet zo groot
meer. Het is namelijk zo dat de winter
komt en gaat. Zoals we in NL de regen
en wind gewend waren. Gelukkig
regent het hier veel minder. En bij
windkracht 7 wordt dat al breed
uitgemeten op het journaal. De
Zweden zijn helemaal uit hun doen
met deze winter. Grote ijsbrekers
met 25000pk liggen werkloos in
de havens. Ook veel skipistes zijn
gesloten. Omdat er geen regelmaat
in de sneeuwval zit.
Twee weken terug hadden we
"visite", voor een week. Zo leren
we vrienden en familie op een
heel andere manier kennen. In
NL kwam de visite voor een paar
uurtjes. Dat is nu niet meer. Dit is
leuker, ervaren wij. Omdat we de
mensen die komen beter leren
kennen. Bijzonder was deze keer
dat een vriend met zijn vrouw
kwam logeren en hij drie dagen
met me heeft meegewerkt in de
garage. Nu heeft hij zelf ook een
garage, dus dat gaat dan makkelijk.
Toen merkte ik dat ik na afloop, toen

zij weer naar huis gingen, dat ik in
de werkplaats af en toe eenzaam ben.
Daarvoor heb ik dat nog niet ervaren.
Het was dan ook erg gezellig om samen
de klussen te klaren. Als het erg druk is
heb ik er geen erg in. Maar de afgelopen
week was erg rustig. De Zweden zitten
vanwege de kerstkado's op zwart
zaad. De schulden zijn weer torenhoog opgelopen was de vermelding in het
nieuws. De weinige auto's die genoodzaakt zijn om te komen, omdat ze het dus echt niet meer doen, mankeren ook bijna allemaal nog meer. Servicelampjes die branden, slechte banden of een lekke uitlaat. Maar daar is nu even geen geld voor. Waardoor straks alles weer tegelijk gaat komen. We wachten af.Een paar weken terug stonden geheel onverwacht onze buurtjes op de stoep. Kwamen zich even persoonlijk bedanken voor onze oliebollen uitdeelactie. Ze bleven een uur of twee en na afloop wisten we dat we dat we wederom datwe erg welkom waren. De buurman gooide
zelfs een visje uit om van de zomer te gaan golfen. Dat was de tweede Zweed die me dat aanbood! Ik en golfen, dat was toch een sport voor de beter gesitueerde mensen? Hier is het een volkssport, omdat er zoveel golfbanen zijn, drie alleen al in Kumla en zeven in onze naaste omgeving.
Is de concurrentie groot en dus voor iedereen toegankelijk. Zonder hoge inschrijfpremies. Ik denk dat ik er toch maar eens aan gaan beginnen. Als je kan emigreren, kan je ook wel gaan golven met de nieuwe kennissen.
Wonderlijk hoe een mens kan veranderen! Onspannen heeft voor mij een hele hoge prioriteit gekregen. En dat lukt tot nog toe goed buiten de werkvloer, maar ook op de werkvloer, door het eigen baas zijn.
Dat bevalt uitzondelijk goed, gisteren in de baas zijn tijd nog aan de Mustang stoel gewerkt. Fantastisch toch?