Zomaar een week uit het leven van vier Zweedsers

En dan is het ineens echt winter. De sneeuw valt nu met grote regelmaat uit de lucht. En ik voorzie dat het nu niet meer zal verdwijnen tot maart. Ook overdag blijft de temperatuur rond het vriespunt. Maar vandaag was het windstil met de zon erbij, echt genieten dus op mijn fietstochtje naar huis voor de lunch. Wat betekende het woord file ook al weer? Gisteren sneeuwde het ineens zo hard dat we aan de overkant van ons huis (200m) het kerkje niet meer konden zien. En dan valt er zomaar 10 cm. De jongens waar met geen stok naar binnen te krijgen. Grote bunkers staan er inmiddels in de tuin en het tuinpad ligt in de vuurlinie. Heb je dat weer. De verwachting is dat het de komende drie dagen nagenoeg aangesloten zal sneeuwen. Het zal mij benieuwen. S'middags om 3.00 uur is het hier inmiddels aardedonker. Maar met de sneeuw is het erg gezellig en mooi. De buitenthermometer staat nu al op -4 graden Celsius. We beginnen al meer ons plekje te vinden en gaan elk weekend op pad om onze omgeving te verkennen.

De volgende foto kwamen we tegen toen we afgelopen zondag met de auto weg wilden. Na een stevige nachtvorst zaten deze dennebomen op het dak van de auto. Wat kan de natuur toch imponerend zijn. Bijna zonde op de standkachel in onze vento aan te zetten. (ook die is aan het verzweedsen).

De laatse foto is van een berg op 15km afstand van ons, waar geskied wordt. Maar het is ook leuk om daar eens te wandelen. In de verte zijn Antoinette, Paul en Ben te zien. Ik heb weer twee leuke anekdotes. De eerste is dat er een oudere man in de werkplaats kwam met zijn auto. Nadat ik de klus had geklaard vroeg hij mij, uit welke provincie ik kwam, waarop hij het direct aanvulde met, Dalarna? Dit is een provincie een paar honderd kilometer vandaan. Nu weet ik niet of hij iets aan zijn oren mankeerde, maar ik was zeer aangenaam verrast dat mijn spraak al zo overtuigend overkwam. Als laatste zei hij, dat mijn spraak op dat van zijn moeder leek, die uit Dalarna kwam. Ik bedankte hem voor het compliment.

En vertelde met gepaste trots dat ik uit Holland kwam, daarop gaf hij mij een hand.

De volgende anekdote is omtrent de ontwikkeling van de jongens. Paul gaat het snelst in het verzweedsen. Zitten we laatst te eten, Paul en Ben hebben zoals gewoonlijk weer een discussie. Op een gegeven moment vraagt Ben aan Paul;

Wat voor kleur was dat dan? Zegt Paul; gjoen. Wij kijken elkaar aan en schieten in de lach, waarop Paul kwaad tegen Ben zegt; Ben, dat is gjoen, je begjijpt het niet! De Zweden kunnen de "R", niet midden in een woord uitspreken zoals wij dat in Nederland deden. Wij schoven onder tafel van het lachen. Waarop Paul nog kwader werd. Nu maakt hij er zelf gjapjes over. Tot nog toe gaan de zaken beter dan verwacht en kunnen we ons wat nieuwe investeringen veroorloven. Een spiksplinter nieuwe electronische acculader, sorry Karel, de oude was niet meer aan de praat te krijgen. Eén ding verbaasd ons iedere keer weer bij de Zweden. Over Nederlanders wordt gesproken als te zuinig, willen geen geld uitgeven. Nou in vergelijking met de Zweden geven de Nederlanders bergen geld uit aan hun auto´s. De Zweden zijn zo vreselijk kreppserig, is dat nog Nederlands. Ze komen met hun eigen olie, uitlaten, gebruikte banden en blijven overal offertes vragen, zelfs als het om een bedrag van 35 euro gaat. Maar zolang er maar genoeg zuinige Zweden komen hebben wij geen klagen. Af en toe moeten we er wel om lachen. Laten ze maar weing geld uitgeven aan hun auto, uiteindelijk kost het dan meer. Verkeerde zuinigheid zijn de Zweden erg goed in.

Hetzelfde maar ietsje meer

Veel dingen gaan hier in Zweden hetzelfde als in Nederland. Mijn welbekende blauwe bonus kaart van de AH is omgeruild voor een andere, we hebben nieuwe pasjes van kleding, witgoedwinkles etc. De bankpasjes zijn omgeruild en de betalingen kunnen gewoon doorgaan. En net als in Nederland trek je als je het koud hebt warme kleding aan. Je begint met een onderbroek alleen hier trek je nog een lange onderbroek er overheen, net ietsje meer. Fietsen doe je op banden maar met spijkers, net ietsje meer maar effectief. Trok ik in Nederland nooit een muts over mijn koppie, hier doe je dat gewoon, je wilt wel! Je ziet ze in de mooiste kleuren, maten, soorten, met flapjes, pompoenen,klepjes maakt niet uit. Je koppie blijft zo wel lekker warm en niemand word er warm of koud van wat jij leuk vind, gewoon doen.
Mijn kinderen lopen nu dan ook in skipakken over straat of op de fiets. Dat was in Nederland niet denkbaar. Vandaag nog een sneeuwschuiver aangeschaft en gelijk ook een voor de jongens, kunnen ze aan de bak. We kunnen niet wachten ehh, Hun kunnen niet wachten op die drie meter die er aan zit te komen.......(vraag me niet wanneer, ze weten het zeker, het komt eraan!).Ik zelf zit er niet mee als er niet meer als 5 cm valt dan is het ook snel weer weg ook, maar ja dat zeg ik maar niet meer hardop want dat kijken ze me een beetje link aan. En dan de kerst die er aan zit te komen, de winkels liggen vol met rotzooi, net als in Nederland maar je proeft hier toch meer dat het "leeft" Het komt denk ik omdat het hier om vier uur al donker is en allemaal hebben ze lampjes voor de ramen. De gordijnen, lampenkappen, handdoeken(ook in het toilet), theedoeken, servies etc word in het thema kerst gedaan en dat is toch wel grappig om te zien. Zelfs Wim vond het idee om kerstgordijnen te kopen wel leuk!!!!nou moe.....Net ietsje meer dus maar beregezellig.....

Wat we missen en waar we erg van genieten

Er zijn dagen dat we nog wel aan de specifieke Nederlandse dingen denken. Vooral eetgewoontes zijn nog wel wennen. Niet dat de Zweden geen lekkernijen hebben, integendeel. Onze smaakpapillen zijn nog regelmatig op ontdekkingstocht. En doorgaans reageren ze zeer enthousiast. Vooral de kaviaar, de tubes tonijnbeleg, de Zweedse koekjes, chokolade en jam zijn onvoorstelbaar lekker. Maar toch missen we nog wel eens wat en dat wordt dan door onze visite uit Nederland gecompenseerd. Zoals in de foto te zien is. De jeneverdoos was gevuld met broodbeleg e.d. hoor. Maar dat geloven jullie toch niet.

Wat erg snel wende was de enorme ruimte om ons heen. Zo ook in de huiskamer. Voor Zweedse begrippen hebben we een klein huis. Maar Ben en Paul konden toch een compleet dorp van lego bouwen zonder dat we er last van hadden. Zo werd het dus dagelijks uitgebreid. Wat een heerlijkheid.



En wat een hele leuke verrassing voor ons was. Daar hoefden we helemaal niet aan te wennen, vandaag is de eerste echte sneeuw gevallen. Dolle pret natuurlijk. Ongeveer 5 cm, en de Zweden maar balen. Terwijl wij met een smile van oor tot oor liepen. Morgen gaan we voor spijkerbanden voor onze fietsen kijken, zodat we zolang mogelijk door kunnen fietsen. De Zweden snappen er niets van. Je gaat toch niet fietsen in de sneeuw, terwijl een auto met motorwarmte staat te wachten! Laat ons maar lekker fietsen. En genieten van onze omgeving. Deze week hebben we een erg goede week gehad, meer rust tussen de klussen. We hebben zelfs samen onze bandenkelder wat op kunnen ruimen. We slaan namelijk ook wielen op voor de klanten. Het was in de kelder een enorme bende, konden ongeveer 10 sets kwijt. Nu liggen de wielen netjes op pallets en kunnen we wel 30 sets kwijt. Vandaag werden we zelfs op gebak getracteerd door een tevreden klant. Wat is het toch heerlijk om eigen baas te zijn. Ondanks dat het vandaag wel een gekkenhuis was vanwege de sneeuwval. Was dit onze beste week zolang we draaien. Erg moe, maar samen zijn we zeer tevreden.

Deel 4, door Wim, de laatste in de reeks terugblikken

De eerste vier weken hebben we doorgebracht in een appartement. Voor dat we het wisten waren we geintegreerd al snel stonden we netjes vermeld tussen de Zweden in de hal. Dat voelde erg bijzonder. Eigenlijk een mijlpaal voor ons. Alleen kunnen de Zweden onze naam niet uitspreken. Zij kennen de ij voor de m niet. Klinkt vreemd als een Zweed het uitspreekt.

Met onze eerste klus vielen we meteen in de boter. Een complete motorwissel met daarop volgend een complete revisie. Gelukkig is de auto van onze businesspartner en heeft het geen haast. Volgens hem kunnen we mooi de verloren uurtjes hier mee vullen. Nou helaas voor mijn businesspartner, de motor hangt nog netjes op zijn bok in de werkplaats. Ik moet er gewoon dagen voor inroosteren anders kom ik er niet aan toe!

En als laatste foto in de reeks
terugblikken, een droom die in
vervulling gaat. Hier hopen we meer mee te gaan doen. In Zweden is een grote hoeveelheid Amerikanen te vinden. En aangezien dit toch wel een passie van ons is, is dat erg leuk om aan te werken. Dat is ook de reden waarom we een vierkolommer hebben aangeschaft. Om het verleden maar even aan te vullen met het heden. Paul heeft inmiddels zijn eerste Zweedse verjaardagspartijtje gehad. Twee maanden in Zweden. De Zweedsers kunnen bij Paul niet meer stuk! Afgelopen weekend hebben we voor de tweede keer visite uit Nederland gehad. En dat was enorm gezellig. We hebben zelfs al een beetje zitten denken om een deel van de garage op te offeren aan een gastenverblijf. De garage is er groot genoeg voor en het is het meest ideaal. Nu de tijd nog om het te gaan realiseren. Dat kan nog wel even duren denk ik. De winter begint nu serieuze vormen aan te nemen. De dagen worden korter. Vanmiddag reed Antoinette om 15.45 al met het licht aan op haar fiets. De spikes voor de VW liggen al te wachten in de garage. We overwegen zelfs om spikes voor onze fietsen te kopen. Kunnen we mooi doorfietsen (hopen we). Inmiddels begint de vermoeidheid er wel in te hakken en moeten we gas terugnemen om overeind te blijven. De lange dagen en alle emoties beginnen hun tol te eisen. Waar we ons ook totaal op verkeken hebben is de hoeveelheid tijd die het bandenseizoen van ons vraagt. De vele offertes, telefoontjes en wisselingen zijn enorm. Desondanks zouden we nog veel meer kunnen doen. Maar we kunnen er gewoon de ruimte niet voor vinden. We hebben drie weken volgeboekt en nog komen er klanten of ze morgen kunnen komen om hun banden te wisselen. Helaas gaan er een aantal verloren door de lange wachttijd. Volgend jaar beter denk ik dan. Dan zijn we er beter in thuis en kunnen sneller schakelen. Nu moeten we vooral voor onszelf waken.