Zomaar een week uit het leven van vier Zweedsers

En dan is het ineens echt winter. De sneeuw valt nu met grote regelmaat uit de lucht. En ik voorzie dat het nu niet meer zal verdwijnen tot maart. Ook overdag blijft de temperatuur rond het vriespunt. Maar vandaag was het windstil met de zon erbij, echt genieten dus op mijn fietstochtje naar huis voor de lunch. Wat betekende het woord file ook al weer? Gisteren sneeuwde het ineens zo hard dat we aan de overkant van ons huis (200m) het kerkje niet meer konden zien. En dan valt er zomaar 10 cm. De jongens waar met geen stok naar binnen te krijgen. Grote bunkers staan er inmiddels in de tuin en het tuinpad ligt in de vuurlinie. Heb je dat weer. De verwachting is dat het de komende drie dagen nagenoeg aangesloten zal sneeuwen. Het zal mij benieuwen. S'middags om 3.00 uur is het hier inmiddels aardedonker. Maar met de sneeuw is het erg gezellig en mooi. De buitenthermometer staat nu al op -4 graden Celsius. We beginnen al meer ons plekje te vinden en gaan elk weekend op pad om onze omgeving te verkennen.

De volgende foto kwamen we tegen toen we afgelopen zondag met de auto weg wilden. Na een stevige nachtvorst zaten deze dennebomen op het dak van de auto. Wat kan de natuur toch imponerend zijn. Bijna zonde op de standkachel in onze vento aan te zetten. (ook die is aan het verzweedsen).

De laatse foto is van een berg op 15km afstand van ons, waar geskied wordt. Maar het is ook leuk om daar eens te wandelen. In de verte zijn Antoinette, Paul en Ben te zien. Ik heb weer twee leuke anekdotes. De eerste is dat er een oudere man in de werkplaats kwam met zijn auto. Nadat ik de klus had geklaard vroeg hij mij, uit welke provincie ik kwam, waarop hij het direct aanvulde met, Dalarna? Dit is een provincie een paar honderd kilometer vandaan. Nu weet ik niet of hij iets aan zijn oren mankeerde, maar ik was zeer aangenaam verrast dat mijn spraak al zo overtuigend overkwam. Als laatste zei hij, dat mijn spraak op dat van zijn moeder leek, die uit Dalarna kwam. Ik bedankte hem voor het compliment.

En vertelde met gepaste trots dat ik uit Holland kwam, daarop gaf hij mij een hand.

De volgende anekdote is omtrent de ontwikkeling van de jongens. Paul gaat het snelst in het verzweedsen. Zitten we laatst te eten, Paul en Ben hebben zoals gewoonlijk weer een discussie. Op een gegeven moment vraagt Ben aan Paul;

Wat voor kleur was dat dan? Zegt Paul; gjoen. Wij kijken elkaar aan en schieten in de lach, waarop Paul kwaad tegen Ben zegt; Ben, dat is gjoen, je begjijpt het niet! De Zweden kunnen de "R", niet midden in een woord uitspreken zoals wij dat in Nederland deden. Wij schoven onder tafel van het lachen. Waarop Paul nog kwader werd. Nu maakt hij er zelf gjapjes over. Tot nog toe gaan de zaken beter dan verwacht en kunnen we ons wat nieuwe investeringen veroorloven. Een spiksplinter nieuwe electronische acculader, sorry Karel, de oude was niet meer aan de praat te krijgen. Eén ding verbaasd ons iedere keer weer bij de Zweden. Over Nederlanders wordt gesproken als te zuinig, willen geen geld uitgeven. Nou in vergelijking met de Zweden geven de Nederlanders bergen geld uit aan hun auto´s. De Zweden zijn zo vreselijk kreppserig, is dat nog Nederlands. Ze komen met hun eigen olie, uitlaten, gebruikte banden en blijven overal offertes vragen, zelfs als het om een bedrag van 35 euro gaat. Maar zolang er maar genoeg zuinige Zweden komen hebben wij geen klagen. Af en toe moeten we er wel om lachen. Laten ze maar weing geld uitgeven aan hun auto, uiteindelijk kost het dan meer. Verkeerde zuinigheid zijn de Zweden erg goed in.