Eindelijk kan ik (Wim) aan de vele verzoeken voldoen om foto's te tonen.We beginnen bij het begin. Hier komt onze verhuiswagen, die maar nauwelijks de straat in kon, aanrijden. Na dagen van grote spanning en een zwaar emotioneel afscheidsfeestje kan het avontuur beginnen. We waren erg blij dat het eindelijk zover was.
Je ziet nu ook hoe de Mustang de Nederlandse bodem gaat verlaten. Acheraf bleek de laadklep van de verhuisauto de brug niet te halen. Nou dat heeft me tien jaar van mijn leven gekost! We waren met pallets bezig en uiteindelijk kwam ik op het idee om de oprijplaten van de betreffende garage te gebruiken. Waar ik de brug had gehuurd voor een doos gebak. Het valt niet mee om met een Mustang op 1.50 meter te rijden van een brug af op rijplaten, die dreigden weg te schuiven in een Mustang die ook niet echt gewillig op het gas en de remmen reageerd. Ten einde in de laadruimte van de vrachtwagen terecht te komen. Toch is het goed afgelopen. Ik was helemaal gesloopt. Na het laden van de Mustang vertrok de vrachtwagen, met Karel erin en zijn neef naar Zweden. Het gaf ons een goed gevoel dat Karel over onze spullen "waakte", toch beter dan dat vreemden met al je spullen vertrekken. En dan kom je terug in een echt leeg huis. Daarna moesten we snel naar de notaris om alles te regelen met de nieuwe eigenaren van ons huis. Helaas hebben we daardoor niet eens afscheid kunnen nemen van onze overburen. Sorry M&P.
1 opmerking:
Hallo oud overbuurtjes,
Geweldig dat jullie weer op internet zitten we volgen jullie al sinds jullie zijn vertrokken. Het is gewoon vreemd als wij om 6 uur gaan eten. Dat jullie aan de overkant niet aan tafel gaan. hahaha. We zijn blij dat het zo te lezen goed met jullie gaat. Hier gaat alles zo zijn gangetje. Hier wordt het zo langzamerhand ook iets kouder. Maar zolang het nog niet regent is het goed.
Nou de groetjes van Patrick, Monique, Kimberley en Delian.
Een reactie posten